تبعیض های مثبت و منفی نسبت به ادیان و مذاهب در سیاست نامه ی خواجه نظام الملک طوسی

سیاست نامه نویسی یکی از جریان های اندیشه ی سیاسی در ایران اسلامی بود که بر مبنای معروف ترین آن سیاست نامه ی خواجه نظام الملک طوسی به این عنوان مشهور گشت. در سیاست نامه ی خواجه نظام الملک طوسی ( مانند دیگر سیاست نامه ها) به نزدیکی دین و سیاست اشاره می رود ، ولی خواجه نظام الملک و دیگر سیاست نامه نویسان اغلب از دین به عنوان وسیله ای برای توجیه سیاست و حکومت استفاده می کردند. بعلاوه این بزرگمرد سیاسی که از او به عنوان بزرگترین وزیر تاریخ ایران یاد می شود ؛ نقطه سیاهی در کارنامه ی علمی خود به جا گذاشته است که آن تبعیض دینی و تعصب خاص مذهبی او نسبت به مذهب شافعی و نادیده گرفتن مذاهب و ادیان دیگر حتی جایز دانستن اخراج از کارهای دولتی و قتل صاحبان مذاهب دیگر ،بخصوص شیعیان است. در این مقاله با عنوان : تبعیض های مثبت و منفی نسبت به ادیان و مذاهب در سیاست نامه ی خواجه نظام الملک طوسی با استفاده از شواهد موجود در کتاب سیاست نامه ، به چگونگی و علت این جانبداری بیمارگونه ی خواجه نظام الملک از مذهبی خاص پرداخته می شود. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی است.