نقش گردشگری در تغییر کاربری اراضی روستایی (مطالعه موردی: روستای غریب محله)

بررسی وضعیت کاربری زمین در مقاصد گردشگری، از اهمیت بالایی برخودار است، چر ا که گردشگری یک فعالیت منبع پایه محسوب می شود، بنابراین، از نظر زیست -محیطی حساس است و حفاظت و صیانت از منابع برای ادامه حیات، رونق و پایداری نواحی گردشگری امری ضروری محسوب می شود. هدف این تحقیق، بررسی نقش گردشگری در بروز تغییراتکاربری زمین روستای غریب محله از توابع شهرستان بهشهر است. روش تحقیق، از نوع توصیفی و تحلیلی است که در آن از مصاحبه با ساکنان محلی و گردشگران، تجزیه و تحلیل نقشه های پایه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، که گردشگری در حوزه مورد مطالعه، با ایجاد تغییرات گسترده در کاربری های اراضی، بویژه اراضی زراعی، باغات، و جنگلی، تخریب منابع طبیعی و گردشگری در دهه های اخیر را به دنبال داشته است. این تغییرات با پیامدهایی منفی همراه بوده است که می توان در بخش زیست محیطی به تخریب اراضی کشاورزی و باغی، در بخش آسیب های اجتماعی می توان به از بین رفتن آداب و رسوم بومیان؛ در بخش اقتصادی می توان به افزایش بورس بازی و املاک و مستغلات اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، کاربری اراضی ، روستای غریب محله