طراحی مجتمع فرهنگی گردشگری شبلی دماوند با رویکرد معماری سبز

معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه ی پایدار بوده که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است . حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان ، مصونیت از آلودگی هوا و سایر آلودگی های محیطی ،حفاظت از لایه ی اوزون ، بهداشت جسمی و روانی ، آینده ی بشریت و ... از موضوعاتی است که در این راستا مطرح بوده و ضرورت آن به عنوان یک وظیفه ی جهانی روزبه روز آشکارتر می شود. لذا هدف این پژوهش طراحی مجتمع فرهنگی گردشگری شبلی دماوند با رویکرد معماری سبز می باشد. به همین منظور در طرح پیشنهادی با عنوان رویکرد معماری سبز با گردهم آوردن کاربردهای پژوهشی، آموزشی، فرهنگی، سالن اجتماعات با اهداف تحقیق، آموزش و معرفی معماری سبز فضایی برای گردهم آیی عموم مردم، دانشجویان، محققان و دانشمندان در کنار یکدیگر طراحی شده است. از این رو پژوهش حاضر با روش توصیفی و گردهم آوری اسنادی اطلاعاتی به بررسی راهکارهایی می پردازد و در نهایت نتایج نشان می دهد که تفکر سبز و معماری سبز راهی برای بازگشت و زندگی بخشیدن به معماری است و با بهره گیری از روش های ساخت و ساز سبز، ساختمانهایی خواهیم داشت که با منطبق شدن با سایت و اقلیم و در نظر گرفتن تغییر شرایط ، تمام نیازهای انرژی خود را از درون سایت تامین می کند

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، مجتمع فرهنگی گردشگری شبلی