بررسی نقش نور و رنگ در فضاهای درمانی با رویکرد معماری شفابخش

باتوجه به روند روبهرشد جمعیت و رعایت اصول بهداشت توسط عموم طبقات اجتماعی و پیشرفت علوم پزشکیو توسعه ی تکنولوژی مهندسی پزشکی، طراحی و ساخت فضاهای درمانی به عنوان اولویت در برنامه ریزی شهریقرار دارد. معماری شفابخش، معماری انسانگرایانه برای ایجاد رفاه در بیمارستان است، رفاهی که باعث کمشدن طول درمان میشود. هدف، تسریع بهبود بهداشت و سلامتی ذهن، بدن و روح و روان ازطریق معماریاست. مراکز درمانی با هدف درمان بیماران نمونه ای از فضاهای طراحی می باشند که نیازمند طراحی محیطفیزیکی متناسب با نیاز بیماران هستند. طراحی فضای داخلی بیمارستان ها باید باتوجه به مولفه های موثر بربهبود فرآیند درمان بیماران انجام شود. ازجمله مولفه های تاثیرگذار بر فضاهای معماری بیمارستان نور و رنگمی باشد. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، جمع آوری اطلاعات و مرور مقالات و شواهد علمی معتبر، ابتدا تعریفی جامع از معماری شفابخش و روانشناسی محیط را ارایه نمود، سپس به توضیح شاخصه های نور ورنگ در فضاهای درمانی می پردازد. نتایج حاصل نشان می دهد تامین نور مناسب در هر بخش، بهره گیری از آثارهنری متناسب با فضاهای قابل انعطاف بیمارستان و استفاده از رنگ ها باتوجه به ویژگی های هریک و نحوه تاثیرهر رنگ بر سلامت روانی بیماران می تواند بر بهبود درمان بیماران تاثیر مثبتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، فضاهای درمانی ، معماری شفابخش