انتخاب مناسب سبک معماری نرم افزار با استفاده توام از دو روش فازی و برازش درسیستم های مبتنی بر سبک

امروزه با پیچیدگی سیستم های نرم افزاری و بزرگ شدن اندازه نرم افزار، نیازمند معماری به عنوان یک ابزار مهم طراحی نرم افزارخواهیم بود. یک معماری خوب، پایه و اساس یک سیستم نرم افزاری ایده ال و مطلوب است. یک معماری نمایانگر آن است که یک سیستم تا چه اندازه پاسخگوی نیازمندی های غیروظیفه مندی سهامداران )ذینفعان( می باشد. در واقع دستیابی به مدل مطلوب آن ها اهمیت بسزایی دارد.در این راستا کوشش بر این است با کمک برازش فازی رفتار هریک از سبک های معماری نرم افزار را با مدل مطلوب سهامداران به صورت ضمنی در قالب یک تابع ، قابل پیاده سازی باشد تا با مقایسه نمودارها سبک مناسب معماری نرم افزار انتخاب گردد. نمی توان به همه وظایف غیر وظیفه مندی سهامدارن پاسخ داد زیرا بعضی از آن ها در خلاف جهت یکدیگر می باشند .با این الگوریت می توان یک مصالحه بین نیازهای غیر وظیفه مندی برقرار نمود.

کلیدواژه ها:

معماری نرم افزار ، نیازمندی های غیروظیفه مندی ، سبک های معماری نرم افزار ، معماری نرم افزار مبتنی بر سبک ، ارزیابی وتحلیل نرم افزار ، برازش منحنی ، برازش منحنی فازی ، فازی زدایی