انتخاب رله ی مشارکتی در شبکه های رادیوشناختگر با استفاده از تیوری توقف بهینه

تکنولوژی رادیوشناختگر یکی از موضوعات نوظهور در حوزهی مخابرات است که در سالهای اخیر به عنوان یک راهحل مناسب برای اصلاح و بهبود تخصیص سنتی طیفهای فرکانسی مورد توجه فراوان قرار گرفته است. دیدگاه غالب در بیشتر کارهای تحقیقاتی پیشین، تمرکز روی اثرات منفی احتمالی کاربران ثانویه بر روی کاربران اولیه و چگونگی حذف یا کاهش آنها بوده است. اما اخیرا گروهی از محققان در یک تغییر دیدگاه فرصتطلبانه به دنبال استفاده مفید و موثر حضور کاربران ثانویه برای کاربران اولیه هستند. به صورتی که کاربران اولیه بتوانند با بهرهگیری از کابران ثانویه به عنوان رله، در مواقع لزوم کیفیت ارتباطات خود را بهبود بخشند. اما این رویکرد با چالشها و مسایل حل نشدهی گوناگونی روبرو است. یکی از چالشهای کلیدی، نحوهی انتخاب بهینه و مناسب گرههای ثانویه به عنوان رله است. با توجه به اینکه در بیشتر شبکههای واقعی، ممکن است تعداد کاربران ثانویه بسیار زیاد باشد، امکان اسکن، تحلیل و انتخاب سریع تمامی گرههای ثانویه ی در دسترس، برای یک کاربر اولیه دشوار و گاها غیرممکن خواهد بود. در ادامه بر اساس نتایج به دست آمده و بر اساس تیوری توقفبهینه ،یک راهبرد کارا و وفقپذیر برای مکانیزم انتخاب گرههای رله پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

مخابرات مشارکتی ، انتخاب رله ، تیوری توقف بهینه