پیش بینی استرس ادراک شده مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی برپایه مکانیزم های دفاعی( رشد یافته، رشد نایافته، نوروتیک) مادر

این پژوهش باهدف تبیین استرس ادراک شده مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی بر اساس مکانیزم های دفاعی( رشدیافته، نوروتیک، رشدنایافته) مادر صورت پذیرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مادران دارای فرزندعقب مانده ذهنی شهر شهرکرد بودند. در این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی و در دسترس بود و حجم نمونه 150 نفربرآورد گردید. در این پژوهش دو متغیر موردبررسی قرار گرفتند، لذا به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه استرس ادراک شده کوهن، مکانیزم های دفاعی 40DSQ استفاده شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی ساده و چند متغیره به شیوه گام به گام استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر مبین این است که بین مکانیزم های دفاعی و استرس ادراک شده همبستگی معناداری وجود دارد. در این پژوهش بین مکانیزم دفاعی رشد یافته واسترس ادراک شده همبستگی مثبت معنا داری مشاهده شد. بین مکانیزم دفاعی رشدنایافته ومکانیزم دفاعی نوروتیک واسترس ادراک شده همبستگی معناداری مشاهده نگردید. این مطالعه نشان داد توجه به سلامت مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی در جهت بهبود وضعیت زندگی وپذیرش این کودکان ضروری است. شناسایی عوامل ایجاد استرس در این والدین وحمایت اجتماعی ودرمانی وارایه خدمات به این خانواده ها وبرنامه ریزی دقیق وارایه راهکارهای درمانی ویژه وآگاهی بخشی به خانواده ها می تواند از بروز عقب ماندگی ذهنی فرزندان تا حدود زیادی بکاهد و بر سلامت روان مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی اثر بگذارد. و در نتیجه بهپذیرش و بهزیستی این کودکان از جانب خانواده در مرحله نخست وپذیرش آنان در جامعه در وحله دوم بینجامد

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، مکانیزم های دفاعی (رشد یافته ، رشدنایافته ، نوروتیک) ، کودکان عقب مانده ذهنی