پیش بینی انگیزش پیشرفت باتوجه به خودکارآمدی در دانش آموزان متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی انگیزش پیشرفت باتوجه به خودکارآمدی در میان دانش آموزان دبیرستان است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش، کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه در چهار گروه تحصیلیریاضی فیزیک، علوم تجربی و علوم انسانی و مهارتی، آموزش و پرورش منطقه تبادکان مشهد که نمونهای تصادفی به تعداد 265 نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی و انگیزش پیشرفت تحصیلی بود. یافته های نشان داد بینخودکارآمدی و انگیزش پیشرفت ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد ) P<0.01 (، همچنین خودکارآمدی می تواند 58 درصداز واریانس انگیزش پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. به طور کلی یافته ها حاکی از پیش بینی قوی انگیزش پیشرفت براساس خودکارآمدی است.

کلیدواژه ها:

انگیزش پیشرفت تحصیلی ، خودکارآمدی ، دانش آموز