مقایسه امنیت روانی وخلاقیت در دانش آموزان طلاق و دانش آموزانی با خانواده بدون طلاق

هدف و زمینه: توجه به مسایل و مشکلات نوجوانان خانواده های طلاق به سبب بحرانی بودن دوره نوجوانی الزامی است بر این اساس هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان امنیت روانی و خلاقیت در دانش آموزان با والدین طلاق گرفته و دانش آموزان عادی بود.روش پژوهش: روش پژوهش بکار رفته در این تحقیق توصیفی از نوع پس رویدادی بود. نمونه پژوهش با توجه به حجم 840دانش آموز دبیرستانی شهر قوچان، و با توجه به حجم جامعه 90 نفری دانش آموزان دارای والدین طلاق گرفته و 750 دانش آموز عادی، در نهایت با استفاده از جدول مورگان 73 نفر بعنوان دانش آموزان دارای والدین طلاق و 255 نفر نیز بعنوان دانش آموز عادی در نظر گرفته شدند که این تعداد از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظراز پرسشنامه امنیت روانی مازلو و پرسش نامه سنجش خلاقیت ارجمند استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین و از آمار استنباطی از روش t مستقل بعد از بررسی مفروضات آن استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بین امنیت روانی و خلاقیت دانش آموزان عادی و دانش آموزان طلاق تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین کسب شده در این متغیرها در دانش آموزان عادی بیشتر از دانش آموزان طلاق می باشد. همچنین نتایج نشان داد بین امنیت روانی دانش آموزان باتوجه به فاصله از زمان طلاق اولیاء تفاوت معناداری وجود دارد اما بین خلاقیت دانش آموزان باتوجه به فاصله از زمان طلاق اولیاء تفاوت معنا داری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن میزان امنیت روانی و خلاقیت در بین دانش آموزان خانواده های طلاق بایستی بیشتر از گذشته به این افراد توجه کرد و در پی حل مشکلات آنان برآمد.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، خلاقیت ، طلاق