پیش بینی افسردگی و رفتارهای خودمراقبتی در دوران سالخوردگی بر اساس توانایی های شناختی و ناگویی هیجانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی افسردگی و رفتارهای خودمراقبتی در دوران سالخوردگی بر اساس توانایی های شناختی و ناگویی هیجانی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد سالخورده مقیم خانه سالمندان کهریزک است. در این پژوهش، تعیین حجم نمونه بر اساس جدول مورگان صورت گرفته که با توجه به تعداد افراد سالخورده خانه سالمندان کهریزک و با در نظر گرفتن امکان ریزش در حجم نمونه، تعداد 320 نفر از سالمندان به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه در نظر گرفته شد . مقیاس افسردگی سالمندان، پرسشنامه توانایی خود مراقبتی، پرسشنامه مختصر وضعیت شناختی و مقیاس ناگویی هیجانی توسط سالمندان تکمیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای ناگویی هیجانی و توانایی شناختی در سالمندان، توانایی پیش بینی افسردگی ( 14/0 =ɴو25/0 = -ɴ ( و رفتارهای خودمراقبتی (11/0 = -ɴ و55/0 = ɴ (در آن ها را دارد. یافته ها نشان می دهد که افسردگی و رفتارهای خودمراقبتی در افراد سالخورده، تا حد زیادی به ناگویی هیجانی و توانایی های شناختی ایشان بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، رفتارهای خودمراقبتی ، توانایی های شناختی ، ناگویی هیجانی