فناوری نانو و کابردهای آن در مهندسی ژیوتکنیک

فناوری نانو در یک تعریف کلی به توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستم های جدید با در دست گرفتن کنترل آن ها در سطوح مولکولی و اتمی اطلاق می شود. محدوده فعالیت فناوری نانو از 1 تا 100 نانومتر می باشد. یکی از مهم ترین خصوصیات مقیاس نانو این است که رفتار سطحی بر رفتار توده ای ماده غلبه می کند. این امر منجر به تحولات گسترده ای از جمله: تغییر در خواص مکانیکی، شیمیایی، مغناطیسی و... می گردد. از این رو، نانو کاربردهای متنوعی در علوم مختلف از جمله: صنعت خودرو، تکنولوژی بتن، مهندسی پزشکی، داروسازی، راهسازی، الکترونیک، ژیوتکنیک و... دارد. در این میان، مهندسین ژیوتکنیک توانسته اند با بهره گیری از خواص نانو ذرات، سبب افزایش مقاومت برشی استاتیکی و دینامیکی خاک ها، کاهش نشست، کاهش پتانسیل روانگرایی، افزایش چسبندگی، افزایش مقاومت فشاری تک محوره، افزایش حدود روانی و خمیری، و کاهش دامنه خمیری آن ها شوند.

کلیدواژه ها:

فناوری نانو ، کاربردها ، مهندسی ژیوتکنیک ، بهبود پارامترهای خاک