بررسی آسیب پذیری شهری در زمان سوانح (نمونه مورد مطالعه: محدوده سعادت آباد در زلزله احتمالی تهران)

توسعه شهرستان ها و شهرنشینی و همچنین افزایش تدریجی تعداد کلان شهر ها در جهان، به ویژه در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران، از یک سو و رشد شهرستانها، افزایش جمعیت و تمرکز آن در مراکز شهری سبب افزایشطبعات زیست محیطی و بار اقتصادی در بسر شهر ها خواهد شد. با توجه به اینکه کلان شهر تهران در مجاورت گسلهای مهمی همچون گسل ری- ورامین و گسل شمال تهران قرار گرفته است و از سوی دیگر غیرمنتظره بودن زمین لرزه، سبب انجام بسیاری از اقدامات مورد نیاز برای کاهش خسارات، تلفات و آسیب پذیری باید پیش از زمان بحران شدهاست. این مساله با مفاهیمی همچون برنامه ریزی شهری، مدیریت شهری، مدیریت ریسک در ارتباط است. با استفاده ازمعیار ها و اصول برنامه ریزی شهری، استفاده از زمین شهری، شبکه های حمل و نقل، زیر ساخت ها و بافت شهری میتوانیم سبب کاهش عوارض و عواقب ناشی از زلزله باشیم. به نظر می رسد که شناخت عناصر کالبدی و میزان آسیبپذیری آن ها برای انجام برنامه ریزی در جهت ایمن سازی فضاهای شهری ضروری می باشد. مقاله حاضر بر آن است کهبه بررسی وضعیت برخی از آسیب های موجود در مورد عناصر کالبدی شهری بخشی از تهران بپردازد تا با تعمیم اینتحقیق به دیگر مناطق شهری، و درک بهتر آسیب های موجود در مدیریت بحران بهتر عمل نمود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، سانحه ، زلزله ، تهران ، سعادت آباد