کاهش آسیب پذیری فضاهای آموزشی در برابر زلزله؛ نمونه موردی دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی

حادثه یک تصادف یا رویداد طبیعی یا انسانی است که نیازمند مسیول یا مسیولینی می باشد که جان یا مالافراد را حفظ نماید. تلفات و خسارتهای ایجاد شده در سانحه علاوه بر این که می توان در اثر نقص در سازه ساختمانباشد، می تواند در اثر آسیب پذیری اجزای غیرسازه ای ساختمان نیز باشد. سامانه فرماندهی حادثه، در حال حاضر،یکی از رایج ترین نظام های اعمال مدیریت بحران و سوانح در جهان است که با ابزارهای مدیریتی و چارت سازمانیموجود و نیز با کنترل و کاهش آسیب پذیری های ناشی از اجزای غیرسازه ای سعی در کاهش اثرات مخرب سانحهدارد. دانشکده علوم زیستی دنشگاه شهید بهشتی علاوه بر اینکه روزانه تعداد مراجعین بسیار زیادی دارد، دارای سهموزه ارزشمند نمونه های گیاهی و حیوانی بسیار ارزشمند نیز هست. تدوین سامانه فرماندهی سانحه به منظور حفظسرمایه های علمی، طرح های پژوهشی و سرمایه انسانی این دانشکده بسیار ضروری به نظر می رسد. روش انجام اینپژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی است. با مطالعات کتابخانه ای و انجام مشاهده ها و برداشت های میدانی باکمک عکس، فیلم، کروکی؛ توزیع پرسشنامه و مصاحبه های عمیق انجام شده است. در نهایت آنچه از انجام اینپژوهش به دست آمد نشان می دهد که عناصر غیرسازه ای موجود می توانند آسیب پذیری ساختمان را به شکل قابلتوجهی تشدید نمایند. اما با انجام تمهیدات ساده ای مانند تثبیت و پایداری مبلمان و تجهیزات موجود در فضاها بهکف، دیوار و یا سقف؛ مهار اشیا روی میز می توان از سقوط آنها و صدمه به انسانها یا مسدود کردن مسیرهایخروجی جلوگیری نمود. همچنین در بخش های مدیریتی با آموزش کابران و انجام مانورها و برنامه های آموزشی وتقسیم وظایف و استفاده از چارت سازمانی موجو در دانشکده می توان آمادگی کابران برای مقابله در زمان سانحه راتا حد مطلوبی افزایش داد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، سامانه فرماندهی سانحه ، اجزای غیرسازهای ، کاهش آسیب پذیری