تحلیل ساختاری شبکه فضای سبز شهری بر اساس متریک های سیمای سرزمین (مطالعه موردی مناطق 1 و 2 شهر کرج)

فضای سبز به عنوان یکی از کاربری های فضای شهری جایگاه مهمی در تعدیل و تصفیه هوا و گذران اوقات فراغت و نیز زیباسازی منظر شهریدارد. امروزه در شهرها کارکرد فضای سبز شهری بخش جدایی ناپذیر ازمجموعه شهرها تلقی می شود. مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبزموثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خودرا تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. همراه با گسترش شهر کرج و تغییرات و تبعاتناشی از گسترش در تغییر بر سیما و نواحی شهری در کرج ، فضای سبز منجر به تخریب و در نتیجه کاهش چشمگیر سرانه و تکه تکه شدنمحیط شهری گردید. در این مطالعه که تحلیل و بررسی شبکه فضای سبز شهری کرج مناطق 1 و 2 با توجه به اصول اکولوژیکی سیمایسرزمین انجام گردیده است از تصاویر ماهواره ای لندست مربوط به سال های 2001 و 2014، با استفاده از روش طبقه بندی حداکثر احتمالنقشه کاربری اراضی منطقه در هر دو سال تهیه شد و سپس محاسبات اکولوژیکی سیمای سرزمین برای استخراج متریک هایی که الگویتغییرات در فضاهای سبز را عددی نمایش می دهند، انجام شد. بر اساس نتایج در طی سالهای 2001 تا 2014 ، کاهش عمده ای در میزانفضاهای سبز شهری همراه با تخریب رخ داده است و منجر به کم ارزش کردن و نابودی عملکردها و خدمات این نواحی شده است .به عبارتیدیگر فضاهای سبز شهر در طول 13 سال اخیر به صورت گسترده ای تحت تاثیر فرایند ساخت و ساز شهری قرار گرفته و فضای سبز باقی مانده بسیار کمتر از سرانه استاندارد جهانی می باشد.

کلیدواژه ها:

متریک های سیمای سرزمین ، فضاهای سبز شهری ، سنجش از دور ، سیمای سرزمین