بررسی هویت در خانه های سنتی و معاصر ایران

خانه یکی از مباحث مهم در معماری ما می باشد که کمتر به آن پرداخته شده است. در معماری کهن ایرانی ، معماری خانهبرپایه والگوهایی ویژه طرح وساخته می شده است. سه الگوی مهم آن شامل: الگوی چهارصفه، الگوی کوشکی والگویپدرسالار می باشد . در این میان هویت ، مبتنی برهستی و وجود مجموعه ای از خصایل می باشد. یعنی آنچه با آن فرد بهعنوان عضوی از گروه شناخته می شود . با توجه به رویکردهای گوناگون معماری معاصر ومطالعه و بررسی آثار افراد مختلفمی توان سه جریان فکری و الگوواره غالب برطراحی مسکن در معماری معاصر ایران ذکر نمود که این سه الگو عبارتند از :نوگرایی، تلفیقی وسنت گرایی . همواره معماری سنتی دارای هویت ایرانی بوده که معماران در هر گوشه ای از این سرزمینضمن توجه همزمان به اصول معماری واقلیم پیرامون خود به خلق یک معماری ملی نایل آمده اند ، اما در شرایط متاخر شاهدآنیم که با برتری یافتن تکنولوژی غرب واندیشه های معمارانه غربی الگوی مسکن سازی نیز همچون سایر زمینه های معماریبدون وجود هیچ گونه هویتی در حد یک سرپناه کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

خانه ، معماری ایران ، هویت ، سنت ، تجدد