باغ کودکستان با محوریت افزایش ارتباط کودک با طبیعت

تغییرات ایجاد شده در نوع زندگی، کودکان را از تجارب روزانه در دنیای طبیعی جدا کرده است. می توان گفت ارتباط کودکان و طبیعت در دنیای امروز در حال قطع شدن است و فضاهای آموزشی یکی از مهمترین فضاها برای برقراری دوباره این ارتباط می باشد. از آنجا که سنین کودکی و دوران قبل از مدرسه از مهم ترین و حساس ترین دوره های آموزش است، باغ کودکستان به عنوان نمونه ی فضای آموزشی می تواند در رشد و پرورش کودکان بسیار تاثیرگذار باشد. آنچه که این مقاله به آن پرداخته، جنبه های مختلف کارکرد طبیعت در فضاهای آموزشی است. تفاوت در این کارکردها از این نظر مورد اهمیت است که می تواند عامل مهمی در چگونگی طراحی فضاهای طبیعی و چگونگی حضور آنها در فضاهای آموزشی و در نتیجه کارآمد کردن این فضاها باشد. این مقاله قابلیت های مختلف طبیعت در رشد، آموزش و پرورش کودک را بازشناسی کرده و به ارایه راهکارهای عملی طراحی با توجه به این قابلیت ها پرداخته است که مهمترین آنها عبارتند از: ایجاد تراس های آموزشی و مکان هایی برای رشد گیاهان مختلف، ارتقای تعامل اجتماعی کودکان از طریق طراحی فضاهای بازی متناسب برای هر رده سنی، ایجاد چشم اندازهای مناسب میان فضاهای بسته کودکستان و فضاهای طبیعی و ... سوال اصلی در این پژوهش این است که چگونه می توان با طراحی محیط کودکستان به صورت آمیخته با طبیعت کیفیت آموزش را ارتقاء داد و روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات در آن با استفاده از بانک های اطلاعاتی، مطالعات اسنادی و مدارک کتابخانه ای بوده است که در نهایت به تحلیل و بررسی نتایج کتابخانه ای پرداخته و راهکارهایی برای طراحی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

باغ کودکستان ، کودک ، طبیعت ، محیط ، فضای آموزشی