بررسی جایگاه هندسه و تناسبات درالگوی کالبدی، فضایی و عملکردی معماری ایرانی اسلامی

اگرچه هندسه همواره نقشی پررنگ در تمامی دوران باشکوه تاریخ معماری داشته ، حضور آن در عصر مدرن و پست مدرن تحت شعاعتکنولوژی قرار گرفته و نقش اساسی ای که در ایجاد انسجام بصری می تواند داشته باشد را ایفا نمی کند. از همین رو توجه به این مسیله درقالب بررسی دوران اعتلای حضور هندسه و تناسبات در تمام ابعاد معماری ، یعنی معماری ایرانی- اسلامی، علاوه بر یادآوری و جلب توجه معماران ، می تواند نقش مهمی در ایجاد یک چارچوب نظری مناسب برای استفاده هرچه بیشتر از آن برای دستیابی به سطح بالاتری ازطراحی معماری داشته باشد. میدان امام اصفهان و بناهای اطراف آن ازجمله مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله، نمونه موردی مناسبی برایدرک تاثیر هندسه در رسیدن به انسجام کامل کالبدی و معنایی در یک اثر معماری می باشد . روش مورد استفاده در این مقاله روش استدلالمنطقی است و پس از تبیین چارچوب نظری پژوهش ، منابع علمی و تخصصی با روش کتابخانه ای جمع آوری شده اند و با روش مقایسهتطبیقی تحلیل شده اند.

کلیدواژه ها:

هندسه ، تناسبات ، معماری ایرانی اسلامی ، الگوی کالبدی ، فضایی و عملکردی