تاملی در اصول حاکم بر تفکر معماری خانه اصیل ایرانی و ریشه یابی انسجام مفاهیم در شکل گیری آن

معماری ایرانی در گذشته با بهره گیری از اصول و مبانی مشخص و با بنیان فکری قوی، گنجینه ای گرانبها برای افکار وایده های خلاقانه و بهینه بوده است. دستیابی به اصول و مبانی معماری– به ویژه معماری خانه-، دسته بندی آن ها و کشفارتباط میان ایده ها و نحوه خلق عناصر و فضاها، موجب آگاهی از شیوه فکری معماران در گذشته برای خلق یک اثر خواهدبود. در این مقاله تمامی اصول معماری اصیل ایرانی به تبعیت از ذات ثلاثه انسان در سه دسته اصول مادی، اصول روانی واصول روحانی قرار گرفته اند، همچنین با ارایه مدل های مفهومی از ارتباطات میان آنها به بررسی هم نهشتی معیارهایتشکیل دهنده هریک از اصول برای ایجاد یک معماری منحصربه فرد و همافزا پرداخته شده است. در این مقاله سعی شدهاست با استفاده از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی، به تحلیل و بررسی منابع گوناگون در زمینه معماری ایرانی پرداختهشود. نتایج نشان میدهد تمامی اصول تشکیل دهنده معماری اصیل ایرانی در یک هم نهشتی مکمل قرار گرفته اند که توجهبه تک تک اجزا، تامین کننده یک کل واحد و هم افزا و پشتیبان مجموعه است. توجه به این اصول و ارتباطات میان آن ها،در گذر زمان باعث حفظ بنیان فکری آن در میان معماران است و بهره مندی از آنها را در معماری معاصر به شکلی روزآمد،امکان پذیر می سازد.

کلیدواژه ها:

اصول معماری ، معماری ایرانی ، خانه ایرانی ، خانه سنتی ، خانه