نقش بازار به عنوان عامل وحدت بخش شهری ، نمونه موردی شهر سنتی تبریز

شهر در فرهنگ ایرانی مفهومی است جامع، متشکل از ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی و طبیعی. هرکدام از اینعوامل در رابطه ای متقابل با سایر عوامل قرار گرفته و برآیند حاصل از مجموعه تاثیرات متقابل آنها بر هم، در هر دوره و هر سرزمین شکلدهنده مفهوم شهر است. شهراسلامی ، سنگ بنای تمدن اسلامی است و در واقع بازتاب کننده دین اسلام می باشد. شهر سنتی تبریز یکیاز با ارزش ترین نمونه هاست که به عنوان مطالعه موردی در این تحقیق انتخاب شد. بر این اساس، مهم ترین پرسش این پژوهش به شرحزیر است: نقش بازار در ایجاد احساس وحدت در شهرهای سنتی ایران چیست نتایج حاصل از مطالعات کتابخانه ای نشان می دهد کهبازار ارایه دهنده انسجام در میان بخش های مختلف شهرستان ها، از جمله مناطق مسکونی و همچنین مرکز فعالیت اجتماعی- سیاسی و تجارت می باشد و از این رو در دادن حس یکپارچگی به مفهوم یک شهرستان سنتی، بسیار مهم است. این وضعیت بدان معنی است کهبازارسنتی دو نقش مهم در شهرستان های سنتی دارند؛ نقاط مختلف آن، ساختار فیزیکی شهرستان است و در مورد وحدت در میانشهروندان در شهرستان. به طور کلی بازار به عنوان یک عنصر وحدت بخش اتصال توابع اصلی شهری و تضمین زندگی اقتصادی واجتماعی شهرستان است.

کلیدواژه ها:

بازار ، عوامل وحدت بخش ، توسعه شهری ، تبریز