تعیین رابطه ای برای محاسبه درز انقطاع مورد نیاز بین دو سازه همجوار به کمک مفاهیم روش ارتعاشات تصادفی

در هنگام ارتعاش ساختمان های هم جوار در اثر بارهای جانبی و دینامیکی، این سازه ها در حین ارتعاش ایجادشده رفتارمتفاوتی را از خود بروزمی دهند و در واقع ارتعاش سازه ها مشابه و هماهنگ با یکدیگر نخواهند بود. دلیل تفاوت در عملکرد دینامیکی سازه ها، وجود اختلاف در خصوصیاتدینامیکی ساختمان های هم جوار می باشد. معمولا سازه های هم جوار از ابعاد و اندازه های پلان و ارتفاع، جرم، سختی، زمان ساخت، کاربری، آییننامه مورد استفاده در طراحی و سایر موارد مشابه یکسان نیستند و در نتیجه خصوصیات دینامیکی متفاوتی دارند. تفاوت در عملکرد ساختمان هایهمجوار، احتمال برخورد سازه ها به یکدیگر و وارد آمدن خسارت های متفاوت سازهای و غیر سازهای را بیشتر می کند. برای پیشگیری از برخوردسازه ها در حین ارتعاش، آیین نامه های مختلف فواصلی متناسب با پلان و ارتفاع سازه ها تحت عنوان درز انقطاع برای حریم هر سازه پیشنهاد کرده اند.اما در زلزله های گذشته مانند زلزله 1985 مکزیکوسیتی و یا زلزله 1989 لوماپریتا و ... برخلاف انتظار محققین مشاهده شد که علیرغم رعایت کردناین فاصله بازهم برخورد ساز ه های هم جوار امری گریز ناپذیر می باشد. در این تحقیق برای بررسی بیشتر این موضوع و محاسبه میزان درز انقطاعمورد نیاز، از روش ارتعاشات تصادفی برای فرموله کردن روابط ریاضی و محاسبه فاصله مناسب بین ساختمان های مجاور استفاده شده است. همچنیندر انتها مقایسه ای بین مقدار درز انقطاع مورد نیاز بین دو سازه همجوار توسط رابطه پیشنهادی در مقاله و ضوابط پیشنهاد شده آیین نامه انجام شدهاست.

کلیدواژه ها:

پریود ، درز انقطاع ، اغتشاش خالص ، برخورد ساختمان ها