تعیین محل بهینه طبقه سخت در ساختمان های بلند تحت اثر زلزله های نزدیک گسل

زلزله های نزدیک گسل با توجه به اجتماع آثار مهمی از جمله اثرات مرتبط با امتداد گسیختگی گسل ، چگونگی شرایط محلی سایت،توپو گرافی و شتاب حداکثر ، تاثیر شدیدی بر روی رفتار سازه ها و خسارات وارده بر آنها را دارد.این گونه زلزله ها تفاوت قابل توجهی بازلزله های دور از گسل دارند. از تفاوت های رکوردهای زلزله نزدیک گسل با زلزله های دور از گسل می توان حرکت پالس گونه با پریودبلند در ابتدای رکوردها ، نسبت بالای PGV/PGA، اعمال نیروی ضربه گونه به سازه ها در مسیر پیشرو گسیختگی گسل ، بزرگ تر بودنمولفه های تاریخچه زمانی در جهت عمود بر گسل نسبت به جهت موازی با گسل را نام برد و با توجه به این موضوع اهمیت طراحی وبررسی سازه های بلند در اثر زلزله های نزدیک گسل بیش از پیش روشن می شود. در این تحقیق از روش سیستم مهار بازویی کمربندیبرای افزایش سختی سازه با انتخاب مدل 15 طبقه با سیستم قاب دوگانه ، طبقه بهینه مهار بازویی کمربندی تعیین می شود و سپس باانجام تحلیل های دینامیکی خطی ، عملکرد لرزه ای ان بررسی می شود.با توجه به نتایج حاصل از تحلیل ها بر روی مدل بهینه مهاربندی شده ، مقادیر حداکثر تغییر مکان جانبی و نسبی طبقات و همجنین برش طبقات مدل کاهش می یابد ، و باعث بهبود رفتار لرزهای سازه می گردد.

کلیدواژه ها:

زلزله نزدیک گسل ، طبقه بهینه ، مهار بازویی ، سختی سازه