ارزیابی تغییر مکان نسبی در سازه قاب خمشی فولادی طراحی شده به روش طراحی پلاستیک براساس عملکرد تحت اثر لرزه اصلی و پسلرزه

روش طراحی پلاستیک براساس عملکرد (PBPD) روشی نوین در طرح لرزه ای سازه ها بوده که در آن با انتخابمکانیزم تسلیم مطلوب و تغییر مکان نسبی هدف در آغاز طراحی، برخلاف روشهای طراحی عملکردی مرسوم نیازی بهفرآیند زمانبر تکرار جهت رسیدن به عملکرد مطلوب نیست. از طرفی زلزله های اخیر نشان داده اند که پسلرزه ها میتوانند سطح آسیب یک ساختمان را پس از زلزله اصلی افزایش دهند و ایمنی جانی ساکنین را تهدید کنند، با این وجودهنوز هم خطر لرزهای پسلرزه در آیین نامه های طراحی بطور صریح در نظر گرفته نشده است. در این مقاله به ارزیابی اثرپسلرزه بر روی قاب های خمشی فولادی طراحی شده به روش PBPD پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد کهتغییرمکان نسبی با اعمال پسلرزه نسبت به مقدار متناظر در زلزله اصلی افزایش یافته و در نظر نگرفتن پسلرزه ها می تواندعملکرد سازه را نادرست و در خلاف جهت اطمینان تخمین بزند.

کلیدواژه ها:

لرزه اصلی ، پسلرزه ، طراحی پلاستیک براساس سطح عملکرد ، تغییر مکان نسبی ، قاب خمشی فولادی