بررسی آزمایشگاهی رفتار میراگر مایع با پره قابل تنظیم بر روی یک سازه یک درجه آزادی با استفاده از میز لرزان

بارهای دینامیکی مانند زلزله یا باد همواره یک تهدید برای ایمنی ساختمان ها بوده و عدم طراحی مناسب در برابر آنها منجر به ایجاد خسارت مالی و جانی می گردد. همواره کنترل سازه ها به عنوان یک روش برای ارتقاء رفتار سازه و کاهش اثر بارهای جانبی مدنظر بوده است. روش های کنترلی بر اساس نیاز به انرژی خارجی به سه دسته کلی غیرفعال، فعال و نیمه فعال تقسیم می گردد. روش کنترل نیمه فعال قابلیت اطمینان سیستم های غیرفعال را داشته و در عین حال سازگاری و تغییر پذیری سیستم های فعال را دارا می باشد. در این روش بر اساس تغییر خواص میرایی و یا سختی سیستم پاسخ سازه کاهش می یابد. میراگر مایع یک میراگر با هزینه نصب، ساخت و نگهداری پایین می باشد. در عین حال دارای عملکرد دوگانه می باشد، یعنی علاوه بر میراگر به عنوان منبع ذخیره نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در میراگرهای مایع اصطکاک لایه مرزی و تلاطم سیال داخل مخزن که با کوچکترین حرکت سازه جابجا می شود موجب کاهش ارتعاشات سازه می گردد. میراگر مورد مطالعه در این تحقیق نوع میراگر مایع است که به پره هایی در داخل آن مجهز گردیده است. رفتار میراگر مایع با پره های قابل تنظیم بر روی میز لرزه برای تعیین ضریب میرایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور یک مدل یک درجه آزادی ارایه و فنر ساخته شده و میراگر بر روی آن نصب شده است. برای چرخاندن پره ها یک مدار و یک صفحه کنترل طراحی و ساخته شده است. در این تحقیق 7 تحریک هارمونیک با شتاب 0/1g و فرکانس 0/5 تا 5 هرتز مورد استفاده قرار گرفته است. برای ثبت پاسخ سازه از 2 شتاب سنج و جابجایی سنج استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که زاویه 72 و 81 درجه ضرب میرایی بالاتری داشته و با افزایش فرکانس تحریک ضریب میرایی نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

میراگر مایع ، پره های قابل تنظیم ، کنترل نیمه فعال ، تحریک هارمونیک ، میزلرزان