مدیریت منابع آب و حفظ محیط زیست کشور در جهت توسعه پایدار با مطالعه موردی پروژه انتقال آب بین حوضه ای قمرود

بر همگان روشن است که زمین وارد دوره بحرانی حیات خود شده است و عدم تناسب نیازهای انسان و منابع زمین معضلبزرگ بشر است که موجبات نگرانی اندیشمندان و اهل فن گردیده و همه اتفاق نظر دارند تنها راه برون رفت، ایجاد تعادلپایدار میان عرضه و تقاضا می باشد که تنها راه تداوم حیات روی کره خاکی است. در این میان آب به عنوان بزرگترینچالش قرن حاضر دارای شرایط ویژه بوده که ایجاد تعادل در آن نیازمند ایجاد نظام جامع مدیریت در کل چرخه ی آب،ارتقای بهره وری و توجه به ارزش اقتصادی و امنیتی آب ، افزایش استحصال آب بر اساس راهبرد های توسعه بلند مدتمنابع آب کشور می باشد . در این میان بر اساس پهنای جغرافیایی کشور و میانگین 250 میلی متری بارش کشور جایگاهمدیریت منابع و مصارف آب را در جهت توسعه پایدارضروری می نماید و این امر لزوم جبران کمبود منابع آب در مراکززیستی و جمعیتی را متوجه مدیریت فرا بخشی نموده که اهمیت انتقال بین حوضه ای را به عنوان راهکار اساسی و تجربهای جهانی و پر چالش نشان میدهد .اگر چه این راهکار می تواند نسبت به جبران کمبود منابع در حوضه مقصد موثر واقعشود اما عدم توجه به مسایل حاصل از اجرای طرح در حوضه مبدا مانند اثرات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و دربعضی موارد فنی مهندسی باعث بروز مشکلاتی گردیده است که در این مقاله با محوریت تجربه پروژه قمرود و ارایهپیشنهادات خاص و متناسب با شرایط این پروژه به آن خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع آب ، محیط زیست ، انتقال بین حوضه ای ، قمرود ، حوضه مبدا و مقصد ، پایتخت سیاسی