بازیابی عوامل موثر در مکان یابی مراکز گذران اوقات فراغت نمونه مورد مطالعه: مجموعه تیاتر شهر تهران

استقرار هر عنصر شهری در موقعیت فضایی کالبدی خاصی از سطح شهر، تابع اصول، قواعد و ساز و کارهای خاصی است که در صورت رعایت آن اصول موفقیت و کارایی عملکردی آن عنصر در همان مکان مشخص، بیشتر خواهد شد و در غیر این صورت مشکلات بسیاری بروز می کند. بنابراین دستیابی به تعادل در توزیع فضایی منابع و خدمات رسانی هدف اصلی برنامه ریزان می باشد. تعیین توزیع مراکز خدماتی و یا منابع و هزینه، مساله ای است که اغلب اوقات برنامه ریزان با آن سروکار دارند و تلاش می کنند که تخصیص منابع و خدمات را هدایت کنند. در برنامه ریزی توزیع متعادل، مستلزم تعیین مکان منابع و تسهیلات است به گونه ای که همه اقشار جامعه به صورت عادلانه به آنها دسترسی پیدا کنند. اوقات فراغت اگر چه فرصت، نعمت و سرمایه ارزشمندی است که باید قدر آن را به خوبی دانست لیکن در صورت عدم توجه و برنامه ریزی مناسب و بهره گیری لازم از آن می تواند به مساله، معضل و حتی ورطه خطرناکی برای هر نسل و همه اقشار جامعه تبدیل گردد . با توجه به اهمیت مکانیابی و جایگاه آن در طرح ها و پروژه های مختلف، اهمیت مکان مراکز گذران اوقات فراغت شهروندان و تاثیر مستقیمی که بر الگو و عملکرد آن خواهد داشت مشخص خواهد شد. به طوری که استقرار یک یا چند مرکز گذران اوقات فراغت در نقاط نامناسب نه تنها به خودی خود کارایی مورد نظر را نخواهد داشت بلکه می تواند تاثیر منفی را در سیستم مدیریت شهری داشته باشد. در این پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از معیارهای ارزیابی مکانیابی مراکز گذران اوقات فراغت، سنجشی بر مکانیابی مجموعه تیاتر شهر تهران انجام گردد. طی تحقیقات به عمل آمده، در نهایت مکان این مجموعه در تناسب با این معیارها به نظر رسید. این پژوهش تحلیلی توصیفی بوده و اطلاعات آن، با استفاده از اسناد کتابخانه ای و مطالعات میدانی گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، اوقات فراغت ، کاربری ، تیاتر شهر تهران