تحلیل نحوه برنامه ریزی کاربری اراضی در شهرهای میانی نمونه موردی: منطقه 4 شهر زاهدان

گسترش شهرنشینی و مسایل و مشکلات خاص زندگی شهری ، بیش از پیش ضرورت توجه همه جانبه به راهبردهای سودمندبرای بهینه سازی زندگی ساکنان شهرها را لازم ساخته است . در میان عوامل تاثیرگذار در شهرها مانند محیط زیست شهری ،حمل و نقل شهری ، ایمنی شهری و برنامه ریزی شهری ، یک عامل بسیار مهم که تاثیر فزاینده و تعیین کننده ای بر دیگرعوامل سازنده زندگی شهری دارد ، مدیریت شهری است . نظام مدیریت شهری با هدف اداره مطلوب امور شهر سعی داردروابط میان عناصر شهری را هماهنگ سازد . امروزه در اثر شهرنشینی بدون برنامه نابسامانی هایی در کاربری زمین در شهرهابوجود آمده است جهت ارتقا کیفی شهرنشینی ، ساماندهی کاربری اراضی شهرها از اهمیت بالایی برخوردار میباشد . در واقع هدف نهایی برنامه ریزی کاربری زمین ایجاد نوعی تعادل اکولوژیک و عدالت اجتماعی در روند توسعه و عمران شهر است .ومی باید به اهداف کیفی انسانی مثل ادارک زیبایی ، احساس هویت فضایی و احساس تعلق به محیط نیز پاسخ گوید چرا که درنهایت اینگونه عوامل هستند که زمینه ی آسایش و رضایت شهروندان را فراهم می سازد . دراین پژوهش با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی از طریق تکمیل پرسشنامه و مراجعه به مراجع ذی ربط و همچنین تحلیل داده های حاصله ازطریق نرم افزارSPSSآزمون تی تک نمونه ای و مدل امتیاز استاندارد شده تحلیل نحوه مدیریت شهری در کاربری اراضی منطقه 4شهر زاهدان بررسی گردیده و نتایج حاصله حاکی از عدم موفقیت عملکرد مدیریت شهری در برنامه ریزی کاربری اراضی و همچنین عدم هماهنگی کاربری ها با ضوابط اجرایی در این منطقه می باشد

کلیدواژه ها:

شهرمیانی ، مدیریت شهری ، شهر زاهدان ، کاربری اراضی