کاربرد ژئوشیمی زیست محیطی در شناسایی آلودگی های منابع آب و خاک ناشی از فعالیت- های صنعتی معدنی
محل انتشار: دومین کنفرانس مهندسی معدن ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,782
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IMEC02_034
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1387
چکیده مقاله:
سلامت محیط زیست بستگی به تعادل طبیعی منابع مختلف تولید و مصرف مواد دارد. با حضور انسان و فعالیتهای روزافزون و مختلف صنعتی، معدنی و کشاورزی، چرخه های بیوزئوشیمیائی مواد(کانیها، عناصر، گازها و مواد آلی) خواسته یا ناخواسته دچار تغییرات شده اند. گاهی تولید و تمرکز یا مصرف بیش از حد مجاز در بخشهای مرتبط با حیات موجودات زنده و انسان مخاطره آمیز شده اند. آلودگیها نمودی از دخالت مضر انسان میباشد. پسماندهای باقیمانده از فعالیت های انسانی و رهاسازی آنها به صورت تهدیدآمیزی سامان و سلامت محیط زیست را دستخوش تغییرات نموده است.
مطالعات ژئوشیمیائی، نوعی نگرش و پردازش علمی محیط زیست می باشد که در قالب مطالعات تعیین میزان تمرکز و پراکندگی مواد در قسمتهای مختلف چرخه بیوژئوشیمیائی با نمونه برداری و ارزیابی آنها، بررسی مقادیر مجاز مواد جهت تعیین مرز سلامتی و محدوده آلودگی به صورت ویژگیهای کمی و کیفی، تشخیص الگوهای پراکندگی در محیط و ارائه راهکارهای پیشگیرانه و اصلاحی ارائه گردیده است.
کارخانجات صنعتی، معادن و صنایع وابسته فرآوری و ذوب از بزرگترین منابع تولید مواد پسماند میباشند. باطله های معدنی، پساب های صنعتی و معدنی و زهاب های اسیدی بجا مانده در این بخشها با ورود به منابع زیستی آب و خاک به خاطر همراه داشتن مواد مضر و سمی چون فلزات سنگین، جیوه، آرسنیک و سیانید باعث آلودگی آنها میگردند. جهت شناسایی اثرگذاری احتمالی و کنترل چنین صنایعی بعنوان آلاینده محیط زیست، با نمونه برداری از منابع آب و خاک مرتبط با آنها و تجزیه شیمیائی و مطابقت با معیارهای استاندارد بصورت کمی و کیفی الگوهای تمرکز و پراکندگی ژئوشیمیائی زیست محیطی مواد آلوده کننده تعیین میگردد و ارائه راهکارهای اصلاحی نیز مقدور میگردد. در این مقاله با معرفی وظایف ژئوشیمی زیست محیطی، به کارآیی روش همراه ارائه نمونه های انجام شده در سطح دنیا پرداخته شده است
نویسندگان
محمد قمی
دانشکده فنی و مهندسی اراک دانشگاه علم و صنعت