بررسی موردی یک بازه آلودگی هوا : بازه زمانی 19 آبان الی 5 اذر سال 1395

در مطالعه حاضر ارتباط کیفیت هوای تهران با پارامترهای جوی در یک بازه هفده روزه ( 19 آبان الی 5 آذر ماه سال 1395 ) بررسی گردیده است. طی این دوره زمانی کیفیت هوای تهران برای چندین روز متوالی در شرایط نامطلوب قرار داشت ( 19 الی 29 آبان) به گونهای که بیشترین غلظت روزانه آلاینده PM2.5 در این بازه زمانی 3 / 2 برابر استاندارد میانگین روزانه ( 3 μg/m 35 ) بوده است و سپس با تغییر شرایط جوی و افزایش میزان ناپایداری جوی، شرایط کیفی هوا به سمت بهبودی تغییر پیدا نمود ( 30 آبان الی 5 آذر).جهت بررسی رفتار ذرات معلق در بازه مورد نظر ( PM10 و PM2.5 ) تغییرات میانگین ساعتی و روزانه غلظت آلایندههای اندازهگیری شده در میانگین کل ایستگاههای شرکت کنترل کیفیت هوا واقع در تهران نسبت به تغییرات پارامترهای هواشناسی (ما، رطوبت نسبی، سرعت و جهت باد) اندازهگیری شده در ایستگاه هواشناسی مهرآباد مقایسه گردید. بررسی ها نشان میدهد سرعت باد در اکثر روزهای این اپیزود از بزرگی بالایی برخوردار نبوده (میانگین سرعت باد 2 متر بر ثانیه)و برقراری شرایط جوی پایدار عامل موثری در تجمع آلاینده ها بوده است. همچنین ارتباط بین آلاینده های هوا و پارامترهای هواشناسی فوق الذکر با استفاده از روش محاسباتی ضریب همبستگی پیرسون برای دو بازه بحرانی آلودگی هوا و بهبود شرایط کیفی هوا بررسی شد. به طور کلی بر اساس نتایج حاصل از بررسیها، طی دوره مورد نظر ارتباط نوسانات ذرات معلق با تغییرات پارامترهای سرعت باد و رطوبت نسبی در جهت معکوس و با تغییرات دما به صورت مستقیم مشاهده شده است. همچنین بررسی پروفایل قایم دما برای روزهای مذکور به منظور ارزیابی نوسانات بیشینه ارتفاع لایه مرزی نیز نشان از استقرار جو آرام در منطقه و تداوم آن طی این بازه زمانی دارد که منجر به بروز شرایط کیفی نامطلوب شده بود.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، اپیزود آلودگی هوا ، پارامترهای هواشناسی ، آلودگی هوا