مقایسه تبیین کننده های شناختی-رفتاری ادراک درد در دو گروه از بیماران افسردگی اساسی و اسکیزوفرنی

هدف:بررسی مقایسه تببین کننده های شناختی-رفتاری ادراک درد در گروه از بیماران سرپایی و بستری مبتلا به افسردگی اساسی و اسکیزوفرنی می باشد.روش:در این پژوهش با توجه به ملاک های ورود به پژوهش 130 نفر از بیماران(68 بیمار افسردگی اساسی و 62 اسکیزوفرنی) سرپایی و بستری در بیمارستان های ابن سینا و استاد محرری شیراز به روش نمونه گیری در دسترس در مدت 4 ماه انتخاب شدند و بر روی انها پرسشنامه های 1-مقیاس26 گویه ای نگرش ناکارامد,(ADS)پرسشنامه چند وجهی درد(MPI)وپرسشنامه خودمدیریتی درد(PSMC )اجرا گردیدو داده ها پس از جمع اوری با استفاده از ازمون های اماری تی مستقل, ازمون لون ,تحلیل واریانس چند متغیره و ازمون ام باکس بررسی شدند.یافته ها:نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در مولفه خودمدیریتی درد میانگین بیشتری را کسب کردند (p= 0/001)که نشان از خودمدیریتی پایین این گروه از بیماران نسب به اسکیزوفرنی می باشد.همچنین بین دو گروه در نگرش های ناکارامد تفاوت معناداری وجود دارد . نتایج آزمون های آنوا، تفاوت معناداری را در تمامی متغیرهای وابسته به جز نیاز به تایید دیگران نشان دادند. به طوری که بیماران افسرده در موفقیت-کامل طلبی، نیاز به راضی کردن دیگران و آسیب پذیری-ارزشیابی عملکرد نمرات بیشتری را نسبت به بیماران افسرده دریافت کردند .(p= 0/001)در مولفه های چند وجهی درد بیماران افسرده در مولفه های اختلال در عملکرد، شدت درد و پریشانی هیجانی نسبت به بیماران اسکیزوفرنی نمرات بیشتری به دست آوردند. این در حالی است که بیماران اسکیزوفرنی نسبت به بیماران افسردگی اساسیدر مولفه های حمایت اجتماعی و مهار بر زندگی نمرات بیشتری به دست آوردند(P=0/001) نتیجه گیری: بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اسکیزوفرنی در مولفه های شناختی-رفتاری درد متفاوت عمل میکنندبه طوری که بیمارن افسرده ادراک درد بیشتری را گزارش می کنند

کلیدواژه ها:

تببین کننده های شناختی –رفتاری ، ادراک درد ، افسردگی اساسی ، اسکیزوفرنی