بررسی رابطه بین تابآوری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان

امروزه عملکرد تحصیلی یادگیرندگان یکی از مهمترین موضوعاتی است که در جوامع و به ویژه در بخش آموزشی مطرح است. متغیرهای زیادی میتوانند بر عملکرد تحصیلی تاثیرگذار باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تابآوری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. این نوع پژوهش از نوع همبستگی بود. آزمودنی های پژوهش 200 نفر بودند که از میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون همزمان در نرمافزار Spss20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد مولفه های تاب آوریمجموعا %12 از پراش دخیل در فرسودگی تحصیلی را تبیین میکنند .(P <0/001) همچنین مولفه های تاب آوری و فرسودگی تحصیلی مجموعا %14 از پراش دخیل در عملکرد تحصیلی را تبیین میکنند .( P < 0/001) در واقع بررسی ضرایب استاندارد رگرسیونی نشان داد با افزایش مولفه مسیله محور تاب آوری، عملکرد تحصیلی کاهش می یابد، در حالی که دو مولفه دیگر تابآوری و فرسودگی تحصیلی نقشی در این پیشبینی ایفا نمیکنند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دانشجویان دارای تابآوری تحصیلی بیشتر، فرسودگی تحصیلی کمتری را تجربه میکنند. به عبارتی افرادی که از تابآوری تحصیلی برخوردارند با موانع و چالشهای تحصیلی سازگاری بهتر دارند و به طور موثرتری عمل میکنند؛ در نتیجه فرسودگی کمتری تجربه میکنند. همچنین تاب آوری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی نقش موثری در عملکرد تحصیلی دانشجویان نداشتند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، دانشجویان علوم پزشکی