اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر مثبت نگری بر شادکامی مادران کودکان آهسته گام آموزش-پذیر

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مشاوره گروهی مبتنی بر مثبت نگری بر افزایش شادکامی مادران دارای کودکان آهسته گام آموزش پذیر بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده بود. به این منظور، پس از تهیه لیست کامل مادران دانش آموزان مدارس ابتدایی آهسته گام شهرستان ملارد، متناسب با جنسیت فرزند و تحصیلات مادران، تعداد30 نفر از آنها انتخاب شدند و پس از همگن سازی به لحاظ خصوصیات جمعیت شناختی، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند ( 15 نفر در هر گروه). گروه آزمایش به مدت 14 جلسه90 دقیقه ای، در هر هفته دو بار در جلسات مشاوره گروهی مبتنی بر مثبت-نگری شرکت نمودند، درحالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر مثبت نگری، در افزایش شادکامی مادران کودکان آهسته گام آموزش پذیر موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

مشاوره گروهی ، شادکامی ، کودکان آهسته گام