سنجش تاثیر تعاملات اجتماعی بر رضایتمندی ساکنین در بافت مذهبی نمونه موردی محله نفرآباد منطقه 20 تهران

یکی از بافت های مهم شهری مخصوصا در شهرهایی با قدمت زیاد بافت مذهبی آن شهر است. توجه به اهمیت این بافت نگاه ها را به کیفیت زندگی ساکنین آن محدوده معطوف می کند. استفاده و تخصیص فضاهای عمومی مسیله ای است که باید در مطالعاتزندگی روزانه کسانی که در شهرها زندگی می کنند مورد بررسی قرار گیرد. در دیدگاه صاحب نظران، فضاهای عمومی به عنوان مکان هایی باز و قابل دسترس تعریف می شود. بدین خاطر که محله پس از خانه مکانی است که فرد، بیشترین برخورد و رفت وآمد را در سطح آن دارد، فضاهای عمومی عنصر مهمی در شکل گیری تعاملات اجتماعی در میان ساکنان آن است. از آنجا که درگذشته محلاتنقش گسترده و عمدهای در شکل دهی تعاملات اجتماعی ایفا می کردند، لذا با خلق مجموعه ای متمرکز از عملکردهای خدماتشهری همساز و یا مکمل یکدیگر می توان به وسیله جذابیت های عرصه جمعی آن، مردم را به سمت فضا سوق داد در این صورت با مشارکت شهروندان در امور مربوط به خودشان، درنهایت تصمیم گیری های محله به خود آن ها واگذار شده تا همراه با تقویت کنشو تعاملات اجتماعی، احساس تعلق بیشتری به محله خود پیدا کنند. این مقاله با هدف بررسی و سنجش میزان رضایتمندی ساکنین از تعاملات اجتماعی در بافت مذهبی تدوین شده است سیوال اصلی و فرضیه تحقیق عبارت است از: آیا میان تعاملات اجتماعی و میزان رضایتمندی ساکنین از محله مورد مطالعه ارتباط وجود دارد نتایج این تحقیق به خوبی بیانگر رابطه همبستگی میان چهارمتغییر ویژگی های تعاملات اجتماعی و میزان رضایتمندی شهروندان به محیط زندگی در جامعه آماری مورد مطالعه است. بنابراین می توان گفت با بهبود و افزایش تعاملات اجتماعی در محله شاهد افزایش رضایت شهروندان از محله سکونت خود خواهند بود. از این رو در کنار بهبود شرایط کیفیت زندگی مناسب باید به دنبال ارتقا رضایت ساکنین از شرایط بوجود آمده نیز بود، که مشخص گردید این رضایتمندی زمینه ساز افزایش تعاملات اجتماعی در بافت مذهبی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی از محله ، بافت مذهبی ، محله نفرآباد ، تعاملات اجتماعی