نقش تسهیلات بانکی در توسعه گردشگری شهرستان لنجان

فعالیتهای گردشگری ارتباط تنگاتنگی با فعالیتهای اقتصادی و بهویژه با میزان اعتباری که بانکها در رابطه با فعالیتهای گردشگری تخصیص میدهند، دارد، چرا که بدون در نظر گرفتن اعتبارات و اعطای تسهیلات بانکی،بخش گردشگری توسعه نخواهد یافت. شهرستان لنجان و به تبع آن منطقه برنجگان نمونهای از مناطق مذکور میباشد. تمامی سیستم بانکی و ارایه خدمات در محدوده مورد مطالعه در شهر باغبادران متمرکز شده است. دراین شهر بانکهای عامل و موسسات مالی و اعتباری گشایش یافته و تمامی شعب بانک تحت نظر حوزههای خود در شهرستان قرار دارند. نکته قابل تامل این میباشد که با توجه به پایین بودن جمعیت منطقه و ضعیفبودن سطح درآمد ساکنان، تمامی شعب بانکهای عامل دارای درجه پایین 4 و 5 بوده که به این ترتیب حدود اختیارات شعب و حوزه آنها از لحاظ منابع، مصارف و ساختار به مراتب از شعب درجه 1و2و3 پایین تر میباشد. با توجه به بررسیهای صورت گرفته در کلیه شعب بانکهای عامل بیشترین تسهیلات پرداخت شده در قالب این موارد میباشد :وامهای تکلیفی معرفی شده از جهاد کشاورزی که حالتی مصرفی دارد، وامهای زودبازده،)SME(کشاورزی و دامداری، صنعت، خدمات، فروش اقساطی سرمایه در گردش. از لحاظ درصد پرداخت تسهیلات به عقود مختلف نیز بدین شرح میباشد: خدمات 55 درصد،کشاورزی و دامداری 20 درصد، زودبازده 12 درصد، صنعت 10 درصد، فروش اقساطی سرمایه در گردش 8 درصد. با بررسیهای صورت گرفته ازسرفصلهای موجود در بانکهای عامل منطقه ، بیشتر این مصارف جهت خرید دستگاههای راهسازی بوده است. به همین دلیل میباشد که این شهرستان، فاقد هتل بوده و تنها دارای یک مسافرخانه درجه سه میباشد. ضمنا رستورانها و مراکز پذیرایی متعدد و مناسبی نیز در این شهرستان وجود ندارد و این امر باعث عقبماندگی منطقه و مهاجرت ساکنین و سرمایهگذاری آنها در خارج از آن میشود.