بررسی رابطه تفکر استراتژیک و میزان توانایی کارآفرینی در کارکنان کارخانجات شهرک صنعتی ماشین سازی و فناوریهای برتر مشهد

تفکر استراتژیک فرآیندی است که طی آن مدیر میآموزد که چگونه چشم انداز تجاری خود را بوسیله کار گروهی، تفکر انتقادی و بهبود مستمر تعریف کند. مدیریت استراتژیک به چشمانداز و برنامههای بلند مدت سازمان اشاره دارد که باشناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان و نیز تهدیدات و فرصت های محیطی، مسیر و آینده سازمان را مشخص مینماید. پژوهش حاضربه بررسی رابطه تفکر استراتژیک با توانایی کارآفرینی میپردازد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظرنحوهی گردآوری دادهها، جزء تحقیقات توصیفی و از شاخهی پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهششامل تمامی کارکنان کارخانجات شهرک صنعتی ماشینسازی و فناوریهای برتر مشهد که تعداد آن 261 نفر میباشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه آماری 151 نفر برآورد شد و با روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات در بخش نظری که به مطالعهی ادبیات پژوهش و بررسی تحقیقات پیشین اختصاص داشته، فیشبرداری و در بخش میدانی، پرسشنامه بوده است. روایی پرسشنامهها به شیوه روایی صوری و پایایی آن با استفاده ازآلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تحلیل دادهها و آزمون فرضیهها آزمون ضریب همبستگی استفاده مینماییم. یافتههانشان میدهد که تفکر استراتژیک با توانایی کارآفرینی رابطه مثبت و معنیدار دارد. همچنین تمامی ابعاد تفکر استراتژیک )تفکر سیستمی، عزم استراتژیک، رویکرد علمی، فرصت طلبی هوشمندانه، تفکر در زمان( با توانایی کارآفرینی رابطه مثبت و معنیدار دارد.

کلیدواژه ها:

تفکر استراتژیک ، توانایی کارآفرینی ، تفکر سیستمی ، عزم استراتژیک ، رویکرد علمی ، فرصت طلبی هوشمندانه ، تفکر در زمان