ضرورت توجه بیشتر به آزمون های غیر مخرب در مقررات ملی ساختمان بر اساس تجربیات عملی بازرسی فنی از ابنیه

ضرورت مقاوم سازی ساختمان ها و مراکزی که محل زندگی و یا تردد جمعیت فراوانی از مردم هستند در برابر بلایای طبیعی همچون زلزله، سال های مدیدی است که احساس میشود. در این زمینه انجام بازرسی های فنی که باید به طور مرتب و متوالی صورت گیرد، یکی از مهمترین اقدامات است و از آن جمله انجام آزمونهای غیرمخرب NDT از مهمترین روشها برای ارزیابی وضعیت موجود ابنیه است که متاسفانه در مقررات ملی ساختمان، کمتر به آن پرداخته شده است. کیفیت ساختمان، متناظر با ایمنی و دوام است. ساختمان با کیفیت یعنی ساختمانی که ایمنی و دوامی که در طراحی برای آن لحاظ شده است، در طول سالهای خدمت دهی هم دارا باشد. برای ساخت ساختمان استاندارد، باید به 4 عامل شرایط ساختگاه ، طراحی ، اجرا و کیفیت مصالح توجه داشت. به این موارد در مقررات ملی توجه شده است و تمام مقررات ملی لازم الاجرا هستند. اما عمدتا در هنگام اجرا به دلیل عدم توجه کافی به بخش نظارت، با مسایل عدیدهای روبرو هستیم. هدف از ارایه این تحقیق، ضرورت توجه بیشتر به آزمون های NDT در مقررات ملی ساختمان بر اساس تجربیات عملی بازرسی فنی از ابنیه مختلف میباشد. اگر سازه ها را به طور کلی به دو دسته سازه های فلزی و سازه های بتنی و یا ترکیبی از این دو تقسیم کنیم، برای هر دسته روش های خاص NDT توسعه یافته است. در آیین نامه جوشکاری ساختمانی ایران، به روش های آزمون غیر مخرب نیز برای آزمون سازه ها اشاره گردیده است. مهمترین مشکلی که در جوشکاری وجود دارد، عدم رعایت اصول اساسی جوشکاری و استانداردها در هنگام اجرا است که در این تحقیق، بر اساس تجربیات عملی بازرسی، نقص های مهم بازگو میشوند. برای سازه های بتنی، روش های NDT نه تنها برای شناسایی وضعیت موجود سازه ها و یا ساختمان های بتنی قدیمی مورد استفاده قرار میگیرند، بلکه جهت کنترل کیفی و یا بررسی محل های مشکوک در هنگام ساخت و یا بصورت بازرسی های روتین در زمان بهره برداری نیز مورد استفاده قرار میگیرند. در برخی از کشورهای جهان این گونه بازرسی ها و آزمایشهای غیرمخرب هر 5یا10 سال یکبار صورت میپذیرند. استاندارد EN-BS-1881 به عنوان یک راهنمای پایه برای آزمون های غیر مخرب در این مورد میتواند بکار رود

کلیدواژه ها:

آزمون های غیرمخرب ، سازه های بتنی ، سازه های فلزی ، بازرسی ساختمان