بررسی تاثیر جیبرلیک اسید بر وراثت پذیری خصوصیات فنولوژیکی در باقلا

به منظور مطالعه وراثت پذیری خصوصیات فنولوژیکی در گیاه باقلا ، آزمایشی در سال زراعی 1394 - 1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد با طرح فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد و طی آن هشت ژنوتیپ وارداتی باقلا با استفاده از سه سطح هورمون جیبرلین ( 0 ، 10 و 30 ppm ) تیمار شدند و در واحدهای گلدانی کشت گردیدند. نتایح تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپها از نظر صفات مورد مطالعه در سطح 1 % اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از وراثت پذیری نشان داد که بالاترین میزان توارث پذیری مربوط به صفتهای GDD از کاشت تا غلاف دهی 97 % GDD از کاشت تا گلدهی 94 % و GDD GDD از جوانه زنی تا گلدهی 92 % بود. هم چنین کمترین وراثت پذیری مربوط به صفت GGD از گلدهی تا شروع غلاف دهی بود. پایین بودن وراثت پذیری نشان دهنده آن است که بایستی از روشهایی مانند آزمون نتاج برای انتخاب و اصلاح صفات استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

باقلا ، جیبرلیک اسید ، وراثت پذیری ، خصوصیات فنولوژیکی