مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد وابسته و ناوابسته به شبکه های اجتماعی مجازی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد وابسته و ناوابسته به شبکه های اجتماعی مجازی در دانشجویان انجام گردید روش پژوهش حاضر از نوع مقطعی و مقایسه ای و از نظر گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تشکیل داد که در سال تحصیلی 1393-1394 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش تصادفی ساده به تعداد 200 نفر بود. تعداد گروه های این پژوهش 4 گروه بود که عبارتند از: گروه 1. افرادی که از شبکه های اجتماعی استفاده نمی کنند یا کمتر از 1 ساعت استفاده می کنند. گروه 2. افرادی که روزانه به مدت 1 تا 3 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. گروه 3. افرادی که روزانه بین 3تا 5 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. گروه 4. افرادی که روزانه بیش از 5 ساعت از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه به همراه سوالات دموگرافیک در اختیار دانشجویان قرار گرفت و داده های مورد نیاز جمع آوری شد. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 20 و با آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه (طرحواره های بریدگی و طرد، دیگر جهت مندی و محدودیتهای مختل) دانشجویانی که فعالیت زیادی در شبکه های مجازی دارند(گروه 3و4) بیشتر از دانشجویانی است که فعالیت کمتری دارند. اما در طرحواره های خودگردانی و گوش به زنگی تفاوتی نشان داده نشد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، شبکه های اجتماعی ، اعتیاد اینترنتی