بررسی رابطه کمال گرایی و کمرویی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی و کمرویی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز دارد. این پژوهش، در گروه پژوهش های توصیفی قرار می گیرد. طرح تحقیق آن به صورت همبستگی و به روش پیش بینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد و دانشگاه آزاد اسلامی تبریز است که در نیمسال دوم سال 95-1394 مشغول تحصیل بودند. با کسب اجازه از مسیولین دانشگاه، نمونه به تعداد 360 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. تمامی شرکت کنندگان پرسشنامه سیاهه فوبیای اجتماعی (SPIN)، مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران (TMPS) و مقیاس تجدید نظر شده کمرویی چک و باس (RCBS) را تکمیل نمودند. داده های حاصل از پژوهش به وسیله تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نمرات کمال گرایی با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معناداری دارد (r=0/05 و r=0/846) و کمرویی با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنادار دارد (p=0/05 و r=0/810). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که کمال گرایی 0/56 کمرویی 0/33 میزان اضطراب اجتماعی را تبیین می نمایند. نتایج پژوهش حاضر دارای تلویحات درمانی در حوزه مداخلات بالینی برای کاهش اضطراب اجتماعی و همچنین افزایش مهارت های اجتماعی، عملکرد تحصیلی و احساس خود کفایی برای شروع و ادامه تعامل های اجتماعی را دارد. بعد نمونه به تعداد 360 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، کمرویی ، اضطراب اجتماعی ، گروه پژوهش های توصیفی-مقطعی