بررسی عملکرد قابی تیرهای طره مقیدشده با المان همبند خمشی

اعضای معلق شامل بالکنها در معماری ساختمان به صورت گسترده و معمولا به عنوان بخشی از نمای ساختمان مورد استفاده قرار گرفتهاند. از نقطه نظر سازهای، تیر طره از مهمترین اعضای نگهدارنده برای چنین کاربردهای معماری است. این اعضا به عنوان المانهای معین سازهای، مهندسین را به دلیل تقاضای زیاد، سختی محدود و درجهنامعینی ناکافی به چالش کشیدهاند. برای بهبود این محدودیتها در بخشهای معلق سازه که توسط المانهای طره نگهداری میشوند، میتوان طرهها را در ارتفاع به یکدیگر توسط المانهای همبند خمشی مقید نمود. در این پژوهش اثر افزودن المان همبند در افزایش سختی و مقاومت سازه معلق طرهای به کمک مدلسازی با المان فنر بررسی شدهو به کمک معادلات انرژی و قضیه کار حداقل، روابط و نمودارهای کاربردی برای تعیین موقعیت بهینه عضو همبند ارایه شده است. در ادامه به کمک یک الگوریتم ابتکاری کامپیوتری، دو تیر طره مقید با المان همبند طراحی گردیده و در نهایت وزن مصالح با سازه مبنا شامل دو طره ساده برای طول دهانه متغیر مقایسه گردیده است. نتایج این بررسیحاکی از آن است که اتصال دو طره متوالی به کمک عضو همبند با انتخاب فاصله بهینه عضو همبند از تکیه گاه میتواند تا حداکثر 40 درصد منجر به کاهش وزن سازه گردد

کلیدواژه ها:

تیر طره ، المان همبند ، مدل فنر پیچشی ، بهینهسازی