پیش بینی رضایت شغلی براساس تاب آوری و هوش معنوی

پژوهش حاضر به دنبال پیش بینی رضایت شغلی براساس تاب آوری و هوش معنوی در معلمان زن دانش آموزان استثنایی شهر تهران بود. جامعه آماری کلیه معلمان زن شاغل در مدارس استثنایی شهر تهران بودند. حجم نمونه شامل 150 نفر که به صورت طبقه ایی تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون و هوش معنوی عبداله زاده و رضایت شغلی مینه سوتا پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی وآمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون) استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که، بین رضایت شغلی با تاب آوری با مقدار r=0/44 در سطح α=0/01 رابطه معنادار است و این رابطه به طور مثبت میباشد و بین رضایت شغلی و هوش معنوی با مقدار r=0/250 در سطح α=0/01 رابطه معنادار است و این رابطه به طور مثبت می باشد همچنین متغییر مستقل تاب آوری در حدود 19/8 درصد از تغییرات متغیر وابسته رضایت شغلی را تبیین می کنند . نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که هوش معنوی و تاب آوری باعث پذیرش شرایط ویژه دانش آموزان می شود و حس ارتباط با نیرویی بزرگتر باعث می شود در قبال تلاش های آموزشی و پرورشی ارزش های والاتری را در نظر بگیرند و همین امر باعث ارتقا رضایت شغلی آنها در تعامل با دانش آموزان استثنایی و مسایل و مشکلات آموزشی و پرورشی آنها شود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، تاب آوری ، هوش معنوی