استقرار بهینه و زمان بندی شبکههای حسگر بیسیم با ترکیب الگوریتمهای بهینهسازی توده ذرات تعاونی و فازی با هدف افزایش طول عمر شبکه

در سالهای اخیر ارتباطات و شبکه های بی سیم گسترش زیادی یافته اند. در این میان مسیله مهمی که توجه زیادی را به خود جلب کرده مسیله پوشش در حوزه شبکههای حسگر بیسیم میباشد؛ که تمرکز این مسیله بر روی کیفیت حسگرهادر مشاهده فضای فیزیکی گستره محلیشان است . پوشش یکی از معیارهای سنجش کیفی خدمات در شبکههای حسگر بیسیم است و با مصرف انرژی رابطه نزدیکی دارد. بهینهسازی یکی از عوامل مهم در این مدل مسایل می باشد زیرا به دلیل وجود منابع انرژی محدود در هر گره حسگر ضروری است حسگرها به شکل کارآمدی استفاده شوند تا طول عمر شبکه افزایش یابد. در این مقاله دو هدف اول استقرار بهینه حسگرها و دوم برنامهریزی یک زمانبندی برای حسگرهایفعال با اراله تکنیکهایی بهینه شده که باعث افزایش طول عمر حسگرها هم در فاز استقرار و هم در فاز زمانبندی شدهاست . با توجه به موفقیت ههای روز افزون کاربردهای الگوریتم بهینهسازی توده ذرات درروش پیشنهادی ازدونسخه بهبودیافته الگوریتم به صورت ترکیبی استفاده میشود. به این ترتیب که برای غلبه بر ناکارآمدی الگوریتم استانداردبهینهسازی توده ررات در ابعاد بزرگ مسیله از الگوریتم بهینهسازی توده ذرات تعاونی استفاده شده و هم چنین برای جلوگیری از احتمال افتادن در ماکزیمم محلی از منطق فازی بهره برده است . در نهایت نتایج شبیه سازی نشان داده که این الگوریتم ترکیبی دارای عملکرد مناسبتری نسبت به الگوریتم استاندارد بهینهسازی توده ذرات بوده و باعث افزایش طول عمر شبکههای حسگر بیسیم می شود.

کلیدواژه ها:

پوشش در شبکههای حسگر بیسیم/ الگوریتم بهینهسهازی توده ذرات استقرار و زمانبندی حسگرها ، منطق فازی