طراحی الگوی حرکتی بهینه برای حامل پیام در شبکه های موردی تحمل پذیر نسبت به تاخیر

عدم وجود مسیر انتها به انتها، مهمترین ویژگی شبکه های تحمل پذیر نسبت به تاخیر A @ می باشد. حمل پیام یک روش نوین از مسیریابی پیش گستر است که جهت کاهش تاخیر پیام در این شبکه ها مورد توجه قرار گرفته است. در این روش، حامل از قابلیت ذخیره، حمل و ارسال استفاده می کند. مشکل روش های موجود عدم تعیین الگوی مسیر جهت کاهش تاخیر حرکتی حامل و قرار گرفتن حامل در موقعیت مناسب نسبت به گره ملاقات شده بعدی است. در این مقاله مدل تحلیلی در طراحی مسیر برای شبکه هایی با گره های ثابت ارایه و دو الگوی حرکتی WC و Vv برای حرکت حامل پیشنهاد شده است. از ویژگی های الگوهای ارایه شده، کمترین مسیر پیموده شده توسط حامل جهت برقراری ارتباط با گره ها و امکان تغییر سرعت حامل جهت تامین پهنای باند مورد نیاز گره ها است. نتایج شبیه سازی نشان یم دهد که الگوهای پیشنهادی تاخیر در تحویل پیام، همچنین مصرف میانگیر را در گره ها و حامل کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه های تحمل پذیر نسبت به تاخیر ، حمل پیام ، قابلیت ذخیره حمل و ارسال ، طراحی مسیر حامل