تصویرگری در مکتب نگارگری شیراز در دوره آل اینجو (مطالعه موردی: نسخ خطی شاهنامه)

در این مقاله با پیش زمینه ای راجع به تاریخ و هنر آل اینجو به ویژگی های هنر نگارگری این دوره بر اساس نسخ خطی شاهنامه های مکتب شیراز پرداخته شده است. در نگارگری مکتب شیراز آل اینجو رابطه بین عناصر نوشتاری و ترکیب بندی نگاره ها از اصول دقیق و معینی تبعیت می کند که با نظام ستون بندی صفحه برای نگارش شعر هماهنگ است. نگارگران مکتب شیراز از سده هشتم هجری ضرورت هماهنگی نوشته و تصویر را در کتاب آرایی دریافته و با ایجاد قاب های پلکانی تصویر و متن را در هم تنیدند. سبک کتاب آرایی شیراز را در نسخه های مصور شاهنامه می توان دید. در مصور سازی این شاهنامه ها بر صحنه های تاریخی و حماسی تاکید شده است. موضع های برگزیده از متن و اسلوب و شیوه تصویرگری به روشنی استقلال هنری شیراز را نشان می دهد. بررسی تصاویر موجود در شاهنامه مکتب شیراز آل اینجو حاکی از ادامه سبک نقاشی دوره سلجوقی است. در این آثار نگارگران به هماهنگی بین ساختار تصویر و ستون بندی نوشته ها توجه نموده اند. اهمیت شاهنامه های مکتب شیراز آل اینجو به داشتن قاب های هندسی و پلکانی شکل است که به نحوی زیبا تصویر را در میان نوشته جای داده اند. این شاهنامه ها نشان می دهند که هنرمند به نظامی هماهنگ با چنین ساختاری اندیشیده و بر همین اساس توانسته نمونه شاخصی از نظام ترکیب پلکانی و بنا را به ضرورت پیروی از معماری پدید آورد.

کلیدواژه ها:

آل اینجو ، نگارگری ، مکتب شیراز ، نسخ شاهنامه