مقدمه ای بر طراحی معماری دبیرستان هوشمند پسرانه رشته علوم تجربی (نمونه موردی: شهر تبریز)

بهره گیری از تکنولوژی و فناوری اطلاعات در فرآیند یادگیری از ملزومات آموزش در عصر حاضر است. که به نوعی این تغییر در شیوه ی آموزش و تغییر نقش دانشآموز از حالت منفعل به عنصری فعال در کلاس درس و ایفای نقش وی در تدوین و تدریس مطالب درسی را می توان وجه تمایز آموزش سنتی و جدید عنوان نمود. بدون شک این تغییرات دامنه ی وسیعی داشته و مستلزم تغییر و تحول در کالبد و معماری مدارس است. در کشور ما تا به امروز این امر از طریق تجهیز مدارس صورت گرفته است. اما با ورود تکنولوژی و ابزار های جدید، هوشمند سازی مدارس مستلزم طراحی معماری به صورت همگام با آنهاست که بتواند پاسخگوی نیاز های آموزشی دانشآموزان و کنترل سیستم مدیریتی مدرسه باشد. آنچه انجام چنین پژوهش هایی را بیشتر ضروری جلوه می دهد، برنامه های آموزش و پرورش برای هوشمند سازی مدارس با بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات به منظور بهبود کیفیت آموزش و مدیریت منابع است. در این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی سوایق نظری و طراحی این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است و روش تحقیق از نوع توصیفی می باشد. استفاده از فضای باز بیرونی مدرسه به عنوان فضای آموزشی، کمتر شدن نیاز به نیروی انسانی و متعاقب آن کمتر شدن ریزفضاها، تغییر در سلسله مراتب دسترسی فضاها، شکل گیری فضاهایی برای نگهداری و نظارت بر عملکرد سیستمهای مدیریتی ساختمان و امکان گردآوری بانک های اطلاعاتی برای استفاده در طراحی های آینده ی مدرسه هوشمند را میتوان از نتایج تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر معماری این گونه مدارس عنوان نمود.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، دبیرستان پسرانه ، مدرسه هوشمند ، سیستم مدیریت ساختمان ، رشته علوم تجربی