تعیین و تحلیل میزان حضور زنان در پارک های شهری منطقه 14 مونه موردی: (پارک گلستان،سرو و زنبق)

با توجه به اینکه نیمی از شهروندان را بانوان تشکیل می دهند، پارک ها و فضاهای سبز مختص بانوان یکی از مراکز مهم و تاثیرگذار در میزان حضور زنان می باشد. ولیکن حضور زنان در پارک ها ارتباط تنگاتنگی با امنیت در فضا دارد. بدین منظور هدف از این مقاله سنجش حضور بانوان در پارک های منطقه 14 ، با توجه به تراکم جمعیتی بالا این منطقه می باشد. در پژوهش حاضر، روش تحقیق براساس هدف، از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت، توصیفی - تحلیلی و روش تجربی - پیمایشی است. همچنین برای ارزیابی و اولویت بندی شاخص های ارایه شده در مدل تحلیلی از تکنیک spss استفاده شده است. داده های مورد نیاز برای انجام تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که میزان مشارکت زنان در ساعات مختلف روز و عدالت، کارآمدی، امنیت، شفافیت آنان رابطه مستقیم دارد. از این رو پارک گلستان بیشترین ساعات حضور و کمترین ساعت متعلق به پارک زنبق است. و نتایج بعدی حاکی از طراحی مناسب فضای درونی پارک نسبت به اشرافیت ساختمان های مجاور، سر زندگی و شادابی به خاطر طراحی فضاهای درونی، میزان احساس امنیت و آرامش روانی در پارک است که ارزش آزمون برای هر یک به ترتیب (پارک گلستان، سرو، زنبق) 2/9-2/09-2/75 بوده است. و در نهایت محدودیت های همچنین وضعیت امنیت، تسهیلات خیابان های اطراف، میزان حضور بانوان را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این محدودیت ها برای حضور راحت و ایمن زنان در فضاهای شهری و افزایش سرزندگی در برخی کشورها نظیر ایران فضاهای مختص استفاده زنان مانند پارک های بانوان در منطقه 14 پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

شاخص های محیطی ، زنان ، محیط شهری ، تجربیات محیطی ، پارک منطقه 14