پژوهشی پیرامون مولفه های نقد و تحلیل مارکسیستی آثار هنرهای تجسمی

زیبایی شناسی در سده هجدهم و در نقطه عزیمت خود، مسیله هنرها را از منظر تمتع یا لذت بی غرض مطرح ساخت، اما در سده نوزدهم بدیل های فلسفی و جامعه شناختی در هنر که بویژه بازتاب خود را در واقع گرایی به نمایش می گذاشت، وجهی از زیبایی شناسی اجتماعی را پدید آورد که به شدت وام دار شرایط اجتماعی و تاریخی بود. زیبایی شناسی می تواند بازتاب دهنده شرایط سیاسی و اجتماعی باشد. به عبارت دیگر زیبایی شناسی با رویکرد انتقادی، خصلت های سیاسی هنر را به خوبی به نمایش می گذارد. زیبایی شناسی مارکسیستی که در این مقاله بررسی خواهد شد، نمونه ای از زیبایی شناسی با ویژگی های اجتماعی و سیاسی می باشد.

کلیدواژه ها:

مارکسیست ، زیبایی شناسی ، واقع گرایی ، مبارزه طبقاتی