بررسی تاثیر فاکتورهای اقلیمی بر نحوه طراحی بناهای ترهان (نمونه موردی منطقه سه تهران)

اوضاع اقلیمی از عوامل مھم و موثر در آسایش زیستی در محیط ھای انسانی است. اقلیم معماری مطالعه ای است که شیوه استفاده از عناصر اقلیمی در جھت طراحی اصولی ساختمان را امکان پذیر می سازد. عوامل اقلیمی اعم از اینکه به طور مجرد یا در ترکیب با یکدیگر باشند، می تواند تاثیرات متفاوتی را بر معماری ساختمان بگذارد. لذا در جھت طراحی ساختمان علاوه بر رعایت کلیه مسایل اقلیمی لازم است به بحث مصالح و عوامل اقلیمی نیز توجه کرد برای دست یابی به اھداف تحقیق حاضر از دوره ی ده ساله (2010-2000) ایستگاه سینوپتیک شمال شھر تھران به روش تحلیلی توصیفی بھره گرفته شده. مھمترین عناصر اقلیمی موثر در زمینه مورد نظر دما، رطوبت، باد، تابش و ساعات افتابی است. لذا در این تحقیق درصدد برامده است که با استفاده از روش ھای تجربی نظیر (جدول زیست اقلیمی اولگی، جدول بیوکلیماتیک ساختمانی گیونی، ماھانی) به بررسی تاثیرات اقلیم بر معماری بومی منطقه و نیز برای تعیین محدوده آسایش حرارتی در طول شبانه روز بپردازد. و در پایان پیشنھادات کاربردی معماری برای این شھر ارایه شده و نیز از نرم افزار EXEL برای تھیه نمودار ھای مختلف بھره گرفته شد. اسایش حرارتی در تھران در ماه ھای مھر و فروردین است. در نھایت به این نتیجه رسیده که از نظر دریافت انرژی خورشیدی در طول سال جھت ھای جنوب تا 30 درجه شرقی مناسب ترین و جھت 15 تا 60 درجه غربی مناسب ترین جھت در طراحی محسوب می شوند. ساختمان در جھت دریافت حداکثر انرژی خورشیدی در ماه ھای سرد و ھمچنین در جھتی که نمای آن در حوزه بی اثر یا نیمه موثر بادھای سرد زمستانی باشد مستقر گردد و پیش بینی جریان دایمی ھوا برای ھمه اتاق ھا لازم است، اتاق ھایی که از دو طرف با ھوای آزاد تماس دارد، باز شوھا در دیوار ھای شمالی جنوبی و در ارتفاع بدن و رو به باد باشد، دیوار ھا و کف و بام باید با مصالح سنگین ساخته شوند و زمان تاخیر این مصالح بیشتر از 8 ساعت باشد.

کلیدواژه ها:

منطقه آسایش حرارتی ، شاخص الگی ، شاخص گیونی ، شاخص ماهانی ، تهران