مروری بر مفاهیم محله و واحد همسایگی و ارایه چهارچوب واحد همسایگی مطلوب

شهر عالی ترین مکان تجمع زیست انسان از آغاز تاکنون بوده است. روی آوردن او به زندگی شهری نیز از مهم ترین مقاطع تاریخ بشریت است. این مرحله را آغاز تمدن بشری دانسته اند. ولی تاریخ بشر تا دوره معاصر با پدیده و فعالیتی به عنوان شهرسازی روبرو نبوده است. رشد فزاینده ابعاد شهرنشینی و شکل گیری مقیاس های جدیدی از رشد شهری طی چند دهه اخیر موجب شده است که شهر و شهرسازی معاصر با چالش های نوینی مواجه شوند. یکی از مفاهیم نسبتا جدید در ادبیات شهرسازی در سالیان اخیر واژه واحد همسایگی است. واحد همسایگی از مفاهیمی است که در حوزه برنامه ریزی و طراحی، توجه بسیاری از شهرسازی و محققین را به خود معطوف ساخته است. این توجه ناشی از مفهوم واحد همسایگی در شکل گیری اجتماعات محلی با توجه به شاخص های مختلف اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی است. در این پژوهش از روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. با توجه به مشکلات محلات در زمان حال اعمم از کلیه مسایل مربوط به مسکن، توسعه اقتصادی، مشارکت شهروندان، رفاه اجتماعی، احساس امنیت، ارتقاء سواد و مسایل زیست محیطی (نبود حداکثر تنوع در محله، حداقل دخالت در محیط طبیعت)؛ در این پروژه سعی شده است با بهره گیری از تجارب گذشتگان و تعدیل آن با نیازهای امروزی انسان ها ، چهارچوبی مطلوب برای واحد همسایگی ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

محله ، واحد همسایگی ، معیارهای طراحی