تحلیل گردشگری جهت طراحی مجتمع اقامتی و تفریحی

پدیده نوین گردشگری، که برخاسته از افزایش اوقات فراغت است، به تدریج در تمامی جوامع جهان رسوخ کرده و از جنبه های گوناگون آثار بسیار مثبت یا منفی به بار آورده است. امروزه مهمترین بخش از اوقات فراغت افراد در جامعه های گوناگون به گردشگری اختصاص یافته است، از این رو در جنبه های گوناگون زندگی بشر معاصر تاثیر فراوانی می گذارد. گردشگری اقتصاد جهانی را کاملا تحت تاثیر قرارمی دهد. منبعی برای شکوفایی اقتصاد کشور های در حال توسعه و برقرار کننده توازن مالی در اقتصاد بین المللی کشورهای فقیر و غنی است و زندگی اجتماعی را با ایجاد مشاغل گوناگون و ارتقای سطح درآمد طبقات وسیعی از مردم تغییر می دهد. کشور ایران از جمله کشورهای دارای پتانسیل توریست پذیری می باشد که می بایست در جهت جذب گردشگر بیشتر تلاش کند. فضاهای اقامتی از عوامل مهم در جذب توریست می باشند. مسافر در مسافرتچند روزه خود از مجتمع های اقامتی استفاده می کند به همین دلیل طراحی و ساخت اصولی و صحیح مجتمع های اقامتی و تفریحی عامل بسیار مهمی در جذب گردشگر می باشد. این پژوهش در روشی توصیفی- تحلیلی گردشگر را تعریف کرده، گردشگری و آثار آن را شرح داده و ارتباط گردشگری با فضاهای اقامتی را توضیح می دهد و در آخر جهت جذب بیشتر گردشگر چندین راهکار برای طراحی مجتمع های اقامتی و تفریحی ارایه می کند.

کلیدواژه ها:

گردشگر ، توریست ، مجتمع اقامتی و تفریحی ، معماری