عوامل اثر گذار در بروز اضطراب

اضطراب یک حالت ترس، نگرانی و ناراحتی است. شخص مبتلا به اضطراب ، تنش و ترس شدید و مداوم دارد، او دچار احساس مستمر و مبهم و اضطرابی کلی و نامشخص است که خود نیز از منبع و علت آن خبر ندارد. مفهوم اضطراب برای رویکرد روانکاری، ضروری است، فروید بر این باور است که اضطراب از تعارض بین نهاد، خود و فراخود بر سرکنترل کردن انرژی روانی بوجود می آید و وظیفه آن هشدار دادن درباره خطر قریب الوقوع است. اضطراب وظیفه مکانیزم محافظت از خود( ego ) را برعهده دارد زیرا به ماعلامت می دهد که مخاطراتی در پیش است، برای مثال رویای مملو از اضطراب ما را از خطر قریب الوقوع ناشی از غرایز خبر می دهد و به ما کمک می کند تا تصورات رویا را به بهترین نحو تغییر شکل دهیم. افراد مبتلا به اختلال اضطراب، اختلال وسواس فکری عملی، اضطراب اجتماعی و دیگر بیماری های مرتبط، رفتارهایی را تجربه می کنند که بر نحوه زندگی روزانه شان تاثیر می گذارد . از دیدگاه فروید اساسا دو شکل اضطراب قابل مشاهده است. یکی، اضطراب به عنوان علامت خطر و دیگری، بازسازیخودکار و غیرارادی موقعیت ضربه آمیز. در مورد نخست، من به ایجاد اضطراب برای فعال سازی عملیات دفاعی علیه برانگیختگیهای بن می پردازد و در مورد دیگر، من و دفاعهایش زیر سلطه اضطراب قرار می گیرند و حس وحشت زدگی و استیصال از پیامدهای آن است. اما برای فنیکل، اضطراب اساسا ترس از تجربه یک موقعیت ضربه آمیز است. بررسی های جدید نشان می دهد اختلال های اضطرابی می تواند بر اثر مجموعه پیچیده ای از فاکتورهای خطرزا همچون ژنتیک، ترکیب مغز، شخصیت و حوادث زندگی بوجود آیند

کلیدواژه ها:

اضطراب ، علل بروز اضطراب ، انواع اضطراب